วันพุธที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553

ใครทำให้เธอเจ็บ

บทความ กลอน ความรัก กลอนความรัก กลอนรัก กลอนอกหัก กลอนซึ้งๆ บทกลอน ใครทำให้เธอเจ็บ นี้ จะทำให้เพื่อนๆ หลายคนเข้มแข็งขึ้น หากวันนึงคุณต้องผิดหวังกับ ความรัก คุณเจ็บ คุณเศร้า คุณเสียใจ จงรู้ไว้ว่าไม่มีใครทำเราเจ็บได้เท่ากับตัวเรา ลองอ่าน บทความ กลอน ความรัก กลอนความรัก กลอนรัก กลอนอกหัก กลอนซึ้งๆ บทกลอน นี้ดูนะคะ


การ์ตูนเศร้า


ข้อมูลจาก Forward mail
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต




วันหนึ่ง . . . ที่เธอทรุดตัวลงกับพื้น
ร้องไห้คร่ำครวญ อย่างคนขวัญเสีย
เธอกล่าวโทษ ทุกสิ่งทุกอย่าง
ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอหวัง . . .
ไม่มีอะไรเป็นอย่างใจ ไม่มีใครเข้าข้าง


ความเจ็บปวดที่เธอได้รับมา มันมากมายมหาศาล
เกินกว่าสิ่งใด . . . จะเยียวยา
เธอปล่อยให้น้ำตาไหลริน ไม่ขาดสาย
ปล่อยให้หัวใจทุกข์ระทม . . .
ปล่อยความฝันให้แตกสลาย . . .
กอดเข่านั่งมอง . . . ความพ่ายแพ้ของตัวเอง


มีสักวินาทีไหม . . .ω
ที่เธอจะหันกลับมามองตัวเอง อย่างถ่องแท้
ดวงตาที่เอ่อล้น ด้วยน้ำตานั้น
พร้อมที่จะเปล่งประกาย ความสดใส
ริมฝีปากที่บิดเบี้ยว ด้วยความเจ็บปวด
พร้อมที่จะยิ้มร่า . . .สองขาที่ทรุดลงอย่างอ่อนล้านั้น
พร้อมที่จะหยัดยืน และหัวใจของเธอยังเต้นแรงอยู่
ไม่ได้แผ่วเบาลงไปเลย


มีสักวินาทีไหม . . .ω
ที่เธอจะมองทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัว
ทางข้างหน้าทอดยาว . . . รอให้เธอมาเหยียบย่าง
โลกใบนี้กว้างใหญ่ รอให้เธอออกไปเรียนรู้
ความหวัง . . . เป็นประกายเรืองรอง
รอจะโชติช่วง ในดวงตาของเธอ
ความฝันยังโลดแล่นอยู่ในวันพรุ่งนี้
ความสุขปนไปในอากาศ
รอให้เธอสูดลมหายใจให้เต็มปอด


ญาติพี่น้อง . . . รักและห่วงใยเธอ
เพื่อนฝูง . . . เอาใจช่วยเธอ
และคนอีกมากมายที่อยู่รอบๆ ข้าง
พร้อมจะเป็นกำลังใจนำเธอไปสู่ชัยชนะ
ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเธอเองแล้ว
ใครกัน . . . ที่ทำให้เธอแพ้


แค่ผิดหวัง . . . เพียงครั้งเดียว
เธอก็รู้สึกแล้วว่า . . . ชีวิตนี้หมดหวัง

แค่คนที่เธอรักคนหนึ่งเดินไปจากชีวิต
เธอก็รู้สึกแล้วว่า . . . คนทุกคนเดินจากชีวิตเธอไปหมด


แค่เธอร้องไห้ . . . เพียงหนึ่งครั้ง
เธอก็รู้สึกแล้วว่า . . . เธอจะไม่มีวันยิ้มได้อีก
โดยที่เธอไม่ได้นึกเลยว่า
นั่นเป็นเพียงแค่ความรู้สึก . . .ไม่ใช่ความเป็นจริง
เธอเสียใจ ก็แค่วันนี้ ตอนนี้ ความเป็นจริงคือไม่ใช่ตลอดไป
คนที่จากเธอไปก็แค่ไม่กี่คน
ความเป็นจริงคือ . . .เธอยังมีใครอีกมากมายที่อยู่กับเธอ


จริงอยู่ . . . เมื่อเธอเป็นคนสัมผัส เป็นคนพบเจอ
เธอย่อมมีสิทธิ์จะคิดจะรู้สึก
แต่เมื่อรู้สึกแล้ว . . .ก็ต้องรู้สึกให้เพียงพอ ให้พอดี
แค่นั้น แค่ตรงนั้น แค่เรื่องนั้น
เพราะไม่นานทุกอย่างก็จะดีขึ้น


เมื่อเวลาตรงนั้นผ่านไป
ไม่ใช่พอเกิดปัญหาขึ้นมาครั้งเดียว เธอก็รู้สึกเลยเถิดไปไกล
คิดว่าจะต้องเป็นตลอดไป
ไม่มีเหตุผลที่ต้องคิดไปไกล
หรือต้องตัดสินว่านั่นคือ
ความรู้สึกทั้งหมดที่เหลือจากเวลาตรงนี้
จะต้องเป็นอย่างนี้ตลอดไป


จะหมดหวังก็หมดหวังไป
จะร้องไห้ก็ร้องไป
แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า . . . นั่นเป็นเพียงความรู้สึกที่จะรู้สึกไม่นาน
แต่ความเป็นจริงของโลกจะทำให้เราเห็นว่า
ความรู้สึกของเราไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นที่สุด
ความเป็นจริงต่างหากที่ทำให้ชีวิตเป็นชีวิตจริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น