“ท่านพุทธทาส กำหนดชีวิตมนุษย์ เป็น 4 วัยคือ วัยเรียน วัยรัก วัยรวย และวัยร่มเย็น

- มนุษย์วัยเรียน ต้องเรียน พุทธิศึกษา วิทยาการทันโลก เรียนจริยศึกษา ปฏิบัติ มนุษยธรรม คุณธรรม วัฒนธรรมและศาสนา เรียนพลศึกษา ปฏิบัติเพื่อสุขภาพกาย สุขภาพจิต และการอยู่ในสังคมด้วยความสงบเย็น และเรียนอาชีวศึกษา เพื่อการดำรงชีวิตด้วยสัมมาอาชีวะ

-มนุษย์วัยรัก ต้องรักตนเอง และปฏิบัติตนให้ถูกต้องโดยธรรม ต้องรักครอบครัว ดำรงครอบครัวให้เป็นปึกแผ่น มั่นคง และก้าวหน้า ต้องรักชุมชน จรรโลงสังคม ไม่เป็นคนรกโลก และต้องรักทุชีวิตในโลก เขาเหล่านั้นคือเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย

-มนุษย์วัยรวย ต้องสร้างตนเอง ทำความดีความงามให้ปรากฏ ต้องสร้างครอบครัว นำครอบครัว ลูก หลาน ให้ชีวิตอยู่ในธรรม ต้องสร้างสั่งสมบารมี คุณความดี มีบทบาทในสังคม และต้องสร้างสิ่งดีงามไว้ในโลก คือตอบแทนบุญคุณโลก

- มนุษย์วัยร่มเย็น พอ พอใจ เพื่อจักเป็นอิสระชน พ้นแล้วโว้ย เพื่อจักได้กินบุญ (กรรม) ที่ได้สั่งสมมา เพื่อจักได้เกื้อกูลสังคม ด้วยพรหมวิหาร เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา และที่สุดคือ ได้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้โลก ให้ลูก ให้หลาน นิรันดรฯ”